KOLOMBİYA - BOGOTA

 ŞUBAT-2023

Uzun zamandır gezmeyi planlayıp da gerçekleştiremediğim Orta Amerika ülkelerinden Kolombiya, Kosta Rica ve Panama seyahatimi bu yıl gerçekleştirebildim.

Bu seyahate eşim, yazlık komşularımız Cihan Esassolak ve eşi Özgül hanım ile çıktık. Daha önceki seyahatlerim öncesinde yaptığım uzun çalışmaları bu kez yapmadım. Biraz da işi suyun akışına bıraktım doğrusu. Bu seyahatimizde süre Şubat'ın başından sonuna kadardı ama nerede ne kadar kalacağımıza gezerken karar verecektik. Nitekim daha önce gezi planında düşündüğümüz bazı yerleri, yenileriyle değiştirdik de.

THY ile İstanbul'dan yaklaşık 13,5 saat uçuştan sonra Bogota'ya vardık. Daha önceden iki günlük rezervasyon yaptığımız apart otelimize taksi ile ulaştık. İlk gecemizi bu uzun ve yorucu yolculuktan sonra, Cihan hariç ki o çevreyi hemen keşfe çıktı, otelde dinlenerek geçirdik.

Ertesi gün, otelimiz kentin turistik merkezi olan La Candelaria bölgesine, biraz uzak olması nedeniyle, taksi ile gittik. İlk durağımız Plaza de Bolivar'dı.

Yeri gelmişken söyleyeyim, Bogota'da taksiler pazarlık usulü ile çalışıyor. Taksiye binmeden önce Cihan cep telefonundan Uber uygulamasındaki fiyatı öğrenip ona göre pazarlık yapıyordu. Cihan'ın temel düzeydeki İspanyolcası da burada çok işimize yaradı doğrusu. Çünkü İngilizce bilen insan sayısı oldukça azdı.

Plaza de Bolivar; (Aşağıda bahsedeceğim)

Burada o sırada Bolivar heykeli önünde fotoğraf çektirmekte olan bir asker grubuyla birlikte poz verdik.

Burada bir süre dolaştıktan sonra yolumuz üzerindeki Botero Müzesine gittik.

Botero müzesi oldukça büyük bir alan üzerine yapılmış. Bir kaç katlı da olunca, burayı gezmek benim için oldukça yorucu oldu doğrusu. Çünkü yüksek rakımlı yerlerde tansiyonum yükseliyor ve nefes almak benim için oldukça sıkıntılı oluyor. Bogota'da rakım 2800 metrenin üzerinde. Daha önce Bolivya'da 4500 m. de yaşadığım korkunç günler gibi olmasa da, burada da kısmen sıkıntılı günler geçirdim.

Dünyaca tanınmış Kolombiya’lı ressam Fernando Botero’nun eserlerinin sergilendiği bir müze burası. Müze  Bogota'da mutlaka görülmesi gereken yerler arasında. Özellikle şişman figürleri ile sıklıkla adından bahsettiren Fernando Botero, kendi müzesinde Picasso ve Dali gibi ünlü sanatçıların da eserlerine yer veriyor. 

Daha sonra gittiğimiz Medellin'de bu resimlerin heykellerini de gördük. Onu da Medellin yazımda anlatacağım.

Ziyaret Saatleri 09.00-19:00 arasında, Salı günleri kapalı. Giriş Ücretsiz.

Giriş ücreti demişken, burada ücretli olan müzelerin bir kısmı 65 yaş üzerinde olanlardan ücret almıyor, Nurşen ve ben de bundan yararlandık.

Müzeden sonra La Candelaria'nın Arnavut kaldırımlı yollarından ilerleyerek, Monserratte Tepesi'ne çıkmak için teleferiğe doğru ilerledik. Bu tepeye yürüyerek, teleferikle veya finüküler ile çıkmak mümkün. Ben zaten teleferiğe çıkana kadar yorulmuş olduğumdan, aklımdan yürüyerek çıkmak geçmedi bile. Ekibin diğerleri de teleferik ile çıkmak istediler ve öyle yaptık. Finüküler o anda çalışmıyordu, tamamen devre dışı mıydı? yoksa o zamanda mı çalışmıyordu anlamadık.

Tepede bu kutsal alan, oldukça geniş bir alan üzerine yerleşim oluşturulmuş. Buradaki en önemli öge tabii ki Iglesia Basilica del Señor de Monserrate katedrali'ydi. Bu katedral şehrin 500 yıl önceki ilk kuruluşunda inşa edilmiş ve bugün de kentin simgesi durumunda bulunuyor.

Bunun yanında burada hediyelik eşya, yiyecek içecek dükkanları da bulunuyordu.

Tabii ki bu tepeden Bogota'nın görünüşü de oldukça harikaydı.

Tekrar teleferiği kullanarak aşağıya indik ve bu kez yolumuz Bogota'nın ünlü Altın Müzesi'neydi. 

AltınMüzesi;

Bogotá'nın kalbinde yer alan olağanüstü Altın Müzesi, tüm dünyadaki en büyük İspanyol öncesi altın işçiliği koleksiyonuyla oldukça harika.

Burası öyle özel bir yer ki, 2018'de National Geographic dergisi burayı, Auschwitz-Birkenau Anıtı ve Müzesi (Polonya), Vatikan müzeleri (İtalya) ve Pergamon'un yanında gezegen tarihinin en iyi müzelerinden biri olarak adlandırmış.

Müzede her biri eşsiz güzelliğe ve tarihi değere sahip 34.000 altın bulunuyor. Bu eşyaların çoğu, Muisca ve Tayrona gibi yerli halkların günlük yaşamında veya kutsal ritüellerinde kullanılıyormuş.

Müzenin birçok altın parçası arasında, yerli kültürlerin koka yapraklarını törensel çiğnemek için kireci depolamak için kullandıkları bir kap olan ikonik poporo quimbaya da bu müzede bulunuyor.

Ziyaret Saatleri 09.00-18:00 arasında ve Giriş Ücreti 1$.

Buradan sonra yolumuz Nacional Museo (Milli Müze) idi.

Nacional Museo (Milli Müze);

Kolombiya Ulusal Müzesi, ulusal tarih ve mirasın sembolleri olan 20.000'den fazla nesneden oluşan bir koleksiyon oluşturmuş. Koleksiyonlar, İspanyol öncesi toplumların ilk sakinlerinin ve maddi kültürünün kalıntılarını, mevcut yerli ve Afro-Kolombiyalı etnografik nesneleri, ulus tarihinin farklı dönemlerine ait kanıtları ve sömürge döneminden eserlere kadar uzanan sanat eserlerini içeriyor. İlk modern Sanatçılar: Fernando Botero, Alejandro Obregón, Guillermo Wiedemann, Juan Antonio Roda, Eduardo Ramírez Villamizar, Edgar Negret ve Enrique Grau'nun eserleri burada sergileniyor.

Müzeden çıkınca, müze önünde sokak yiyecekleri satanlara doğru yürüyüp çevrelerinde dolaşırken, elinde kapalı bir kapta bir şey satan bir genç yanıma geldi. Burada İngilizce bilen doğru dürüst insan yokken, güzel İngilizcesi ile benimle konuşmaya başladı. Kendisi Perulu bir ekonomistmiş ve Bogotalı bir avukat ile evlenmiş, kendi mesleğinde bir iş bulamayınca böyle sokak satıcısı olmuş. 

Onunla konuştuğumuz sırada yolu kapatmış gösteri yapan bir grup önümüzden geçti. Ne için yürüyüş yaptıklarını sordum, şimdiki komünist rejimin yasakladığı İngilizce derslerinin yeniden müfredata konulması içinmiş.

Artık akşam olmuş ve otele dönme zamanı gelmişti. 

Bogota'daki ikinci günümüze, Altın Müzesi önünden hareket eden, ücretsiz tura katılmakla başladık. Önceden başvuru yapılması gereken bu tura başvuru yapmamıştık. Katılımcı sayısı çok olması nedeniyle, zorla kabul edildik desem yalan olmaz.

Bu tur, rehber eşliğinde La Candelaria bölgesini kapsıyordu. Bazen yazıdan çok fotoğraflar daha güzel anlatır durumu. Bu nedenle ben de biraz fazla fotoğraf paylaşayım buradan.

Bu bölgede genel olarak, tarihi binalar, kiliseler, Arnavut kaldırımı yollar, müzeler, binaların duvarlarındaki grafitiler, yerel lezzetlerin tadılabileceği restoranlar (lokanta), kültürlerine ait ürünleri satan sokak satıcıları, deneme şansı bulunabilecek sokak lezzetleri vardı. Ancak rehber her müze, kilise v.s. yerlere girmeyince biz de genellikle bunları dışarıdan fotoğraflamakla yetindik.

Biz de onlara özgü bir lezzet olan çorbalarından birini, küçük bir lokantada denedik, oldukça lezzetli bulduk.

Bölgenin en önemli yeri kuşkusuz (Plaza de Bolivar) Plaza Mayor'du.

Kentin en önemli meydanlarından Bolivar meydanı yani Plaza de Bolivar. 1500’lü yıllarda inşa edilen meydana, 1821 yılına kadar Plaza Mayor denilmiş. Meydan ismini Kolombiya’nın İspanyollara karşı yürüttüğü bağımsızlık zaferini kazanan ilk başkanı, Simon Bolivar’dan alıyor. Meydanın ortasında Simon Bolivar’ın heykeli, heykelin bir elinde kılıç, diğer elinde yapacağı devrimlerin listesinin yazılı olduğu bir bildiri bulunuyor. Bogotá Ana Katedrali, Navinyo Sarayı, Ulusal Hükümet Binası ve Adalet Sarayı gibi önemli yapılar yine bu meydanda bulunuyor. 

Iglesia de San Francisco;

Meydanın bir köşesinde de, 1557 ve 1621 yılları arasında inşa edilen San Francisco Kilisesi, Bogotá'nın ayakta kalan en eski kilisesi vardı. İçeride gezerken eskimiş ahşap kokusu kiliseye ayrı bir hava katıyordu.

Kolombiya Katedrali;

Bolivar Meydanı'ndaki mutlaka görülmesi gereken yerlerden biri. 1539'da şehrin kurucusu Gonzalo Jiménez de Quesada'nın emriyle inşa edilen Bogota'daki ilk kilise olan Kolombiya Katedraliymiş. Tapınağın 12 şapelinden biri olan Santa Isabel de Hungría şapeli, Antonio Nariño, Gregorio Vásquez de Arce y Ceballos ve Gonzalo Jiménez de Quesada gibi ulusal tarihin önemli figürlerinin kalıntılarını barındırıyor.

Iglesia de Nuestra Señora de La Candelaria;

SANTUARIO NUESTRA SEÑORA DEL CARMEN, aynı zamanda Meryem Ana'nın Ulusal Mabedi olarak da biliniyor. Bogota'nın tarihi merkezinde sayısız müzenin arasında yer alıyor. La Candelaria mahallesinin üzerinde yükselen kilise, iç mekanlarında da devam eden bir desen olan kendine özgü kırmızı-beyaz çizgili cephesiyle kolayca tanınıyor. 

Mimar Giovanni Buscaglione tarafından tasarlanan kilisenin inşaatına 1926 yılında başlanmış ve bina 12 yıl sonra kutsanmış. 

Iglesia de La Candelaria;

Bu kilise hemen Botero Müzesinin karşısında yer alıyor. Hala ibadet için aktif olarak kullanılıyor. Çok sakin ve huzurlu bir yer.

İnşasına 1686'da başlanmış ve 1703'te tamamlanmış, daha sonra 2003-2005 yılları arasında tamamen restore edilmiş. Tapınak, kolonyal kökenli dini sanatın önemli eserlerini barındırıyor.

Museo de Bogota;

Bogotá Müzesi, kapıları tüm vatandaşlara açık, 50 yılı aşkın süredir kendisine eşlik eden tarihi mirası korumakla görevli ve bugün onu şehrimizin en temsili yerlerinden biri olarak konumlandıran bir kamusal alan. Burayı da rehberli turun hızından dolayı gezemeyip, sadece dışarıdan fotoğraflayabildim.

Askeri müze;

Diğer bazı yerler gibi burayı da bahsettiğim rehberli turun hızından dolayı gezemedik, sadece dışarıdan fotoğraflayabildim.

Manuela Saenz Evi;

Manuela Saenz'in evi tadilatta olduğu için girişe izin verilmiyordu.

Manuela Saenz, aslında bir Perulu bir kadın ve Peru'nun bağımsızlığını kazanmasında önemli bir figür olmuş. Hakkında “Bolivar ile tanışmadan önce İspanyol ordusuyla bağlantılıydı ve oradan vatanseverler için değerli bilgiler sızdırdı. Güney Amerika ve Peru'nun özgürlüğüne inandı, bu yüzden ülkemize yerleşti” diye bahsediliyormuş.

Süreç içinde Bolivar'ın sevgilisi olmuş. Fotoğraftaki evin biraz ilerisinde de Bolivar'ın malikanesi bulunuyordu. Fotoğrafta Bolivar'ın malikanesi.

Bogota'da 10. Cadde araç trafiğine kapalı ve cadde üzerinde her türlü seyyar satıcıları, yiyecek satıcıları bulunuyor. Cadde üzerinde satranç oyuncularını da görünce, paylaşmak istedim.

Artık Bogota'ya ayırdığımız 4 gece 3 tam günden sonra yolumuz Barranquila'ya.

İYİ SEYAHATLAR